Man Keilt Basketbalbord Tegen Schoolmuur

Leave a reply

Alweer

Een nieuwe, spannende aflevering van Klus-Jan de kusjesman. Ja, dé kusjesman maar dat is meer omdat redelijk wat kinderen de lagere school analfabetisch verlaten.

Vast wel eens verteld dat ik een dag per week vrijwillige op een basisschool ben. Wat kinderen hadden er het basketbalbord van de muur afgetrokken tijdens de vakantie. Iemand – ik noem geen namen – had het hek open laten staan en de jeugdige onverlaten reden de afvalcontainer onder de ballendump om er aan te gaan hangen. Krak.

Gelukkig hebben supermarkt Lidl en mijn broer mij gered. Ganse basketbalding is natuurlijk van Chinesium gemaakt. Bijna dan. In eerste instantie met bijgeleverde babykeilbouten aan de muur opgehangen. Keutels van acht milimeter. De vier gaten in het vierkant waren ieder 10 milimeter. Royaal de ruimte dus. Toevallig had mijn broer in het magazijn nog een paar keilbouten liggen. Wel kleiner of gelijk aan acht, dus ik krijg 12. ‘Succes broertje!’ Ik durf te wedden dat hij grijnsde toen hij dat schreef.

Hele bord mee naar het schoolplein genomen en eerst een 11mm staalboor in de Parkside – het Lidl huismerk gereedschap – gestopt. Gaatje iets groter. Ging best stroef dus vervolgens 12 en tot slot 13. [Bleek later 12,5 te zijn.] Die 13 is de maximale opname van het tolletje. Vervolgens met mijn nieuwe blinkende, zeer professionele keilbouten op de ladder gaan staan. Daar gaat ie ongeveer komen. En gat een. Die heb ik in twee keer geboord. Komt niet zo nauw. Vervolgens een houten latje gepakt en dat achter de basket gehouden. Corresponderende gaten in het hout geboord. Eerste keilbout erin gemept, wat een genot. Dat is tenminste grote mensen-materiaal. Het houten balkje is nooit helemaal recht maar toch. Over de uitstekende draad geschoven en het andere gat – post Waterpas – kort aangetikt. Vervolgens in vier stappen voor de nauwkeurigheid uitgeboord. Met drie, zes, 10 en 12 mm. Dan een genadeloze klap met de hamer. En weet je, het past nog ook. Basketbalbord aan twee keilbouten opgehangen en de andere twee gaten aangetikt met de boor. Ook weer in vier stappen uitgeboord. En ja hoor, het bord past fantastisch. [Ik was door de grond gezakt als ik het over had moeten doen.] Alleen een beetje jammer dat een van originele gaten vlak bij de balk zit en het ringetje niet meer past.

En dat alles met een accuschroefboormachine van de Lidl. Plus topklasse staalboren van Phantom en uitstekende betonboren van DeWalt. In totaal zeven soorten en maten gebruikt, kosten samen meer dan dat hele Lidl accuding. Ik bedoel maar.

Aan de andere kant, ook zo’n 14,95 planchet van de blauwgele elandengehaktballendozenschuiver uit het hoge Noorden in een WC gemonteerd, hangt ie scheef. Het ding is echt zo krom als een hoepel. Zegt m’n broer: ‘dat ze bij Ikea een rendier aanrijden is dat nog geen reden om het ook te doen. Dat van die rendieren snap ik niet goed maar verder heeft hij groot gelijk. Denk zelfs dat ik die met m’n dure Milwaukee machine geboord heb. Gelukkig heb ik meer verstand van getallen.

Super Mario Brothers – Slechtste Loodgieterfilm Voor Volwassenen Ooit

Leave a reply

Nou en? We hebben een fantastische middag gehad.

Mijn vrienden schrijven filmrecensies. Ze zijn echt niet briljanter dan ik. Hoe moeilijk kan het zijn? Ik laat mij niet uit het lood slaan. Lees maar.

Mijn nichtje en ik vormen een goede combi. Onlangs hebben we samen ontdekt dat er mummies onder de grond leven. We hebben het opa proberen uit te leggen maar die keek net zo raar als jij nu. Van diezelfde film, hij heet overigens Mummies, hebben we ook geleerd dat Britse archeologen knettergek zijn. In ieder geval in de tekenfilm dan. Welke serieuze oudheidkundige wetenschapper rijdt er nu met een grote graafmachine door een pyramide om op ondergrondse mummies te jagen? Ooit wilde GJ archeoloog worden. Na het zien van Mummies lijkt loodgieter me beter. Misschien omdat de kraan bij de loodgieter thuis altijd lekt – lees: als handige doe-het-zelver help ik iedereen behalve mijzelf. Na tien jaar eindelijk eens dat schilderijtje opgehangen. Enfin, loodgieters dus.

Stel je bent Japanner en vraagt je af wat loodgieter in het Italiaans is. Mario natuurlijk! Hoe moeilijk kan het zijn, supereenvoudig gewoon. Onlangs overleed gorilla Bokito, een van mijn grote helden. Wist je dat Bokito de achterneef van Donkey Kong is? Ff voor de duidelijkheid Bokito is in het Japans gewoon Bokito. Basta! En dat is Spaans of Italiaans. Wat het ook zij, die Donkey Kong is een rare. Nee, niet omdat hij helemaal opgebouwd is uit eenen en nullen maar omdat hij graag met vaten naar loodgieters, ik bedoel Mario’s, gooit. En omdat die Mario een slimme gieter is, loopt hij niet tegen zeven vaten tegelijk. Als je het spel goed speelt tenminste. En zo werd Mario wereldberoemd. Zelf hou ik meer van gorgonzola maar ik heb dan ook geen verstand van films. Laat mij maar gewoon oom Gert-Jan zijn. Kan ik veel beter. Oftewel rondgetoeterd dat mijn nichtje en ik de waarheid verder gingen onderzoeken in de bioscoop tijdens de SuperMario Brothers film. Digitaal hoongelach alom. Weet je wel hoe slecht de recensies zijn, kreeg ik meer dan eens om mijn oren geslingerd. Het slechtste zijn overigens de recensies zelf, hoe kun je nou zo zwaar onderschatten hoe slecht Super Mario, dé film, is? Recensies schrijven is duidelijk niet voor iedereen weggelegd.

De 2D experience is al aardig vol, misschien in 3D? Nichtje en ik overleggen even en besluiten voor de drie-dimensionele ervaring te gaan. Twaalf jaar en ze snapt het helemaal, ook haar valt op hoeveel extra je voor zo’n kaartje betaalt. Zullen de ontsmettingskosten van de 3D-brillen wel zijn. Degene die de toegangsprijs bepaalt heeft duidelijk geen minderwaardigheidscomplex, loodgieter Mario wel. Ergens in New York, waar elders op aarde zouden Italiaans loodgieters kunnen wonen, zeg nou zelf, knalt een waterpijp kapot. Als je het filmnieuws moet geloven, is dat net zo erg als een ontploffende kerncentrale. Heeft iets te maken met de logica van Mario. Ik repareer het en ben dan een held. Of je leert zwemmend pizza eten. Veel beter. Vervolgens daalt niet alleen het niveau van de film verder af, maar ook onze helden. Pizzagieter Mario moet zijn broer die ergens door een zwart waterleidinggat is opgegeten, redden.

Mummies, mummies, mummies. Die kunnen nu ieder moment komen. Ach, wat was de laatste keer dat ik het snapte? Nooit ofzo want ze komen niet. Wel heb ik voortdurend flashbacks naar het Marvel Universum. Hoop wel dat ik het goede sterrenstelsel heb. Superhelden uit elkaar houden is moeilijk voor iemand die nooit naar de loodgieterschool is geweest. In een van die werelden verlost de slechterik, Kronos heet hij geloof ik, het heelal van haar overpopulatie. Iedereen blij. Om vervolgens te worden teruggedraaid door de superhelden en een stapeltje magische diamanten. Schijnt onder volwassen mannen cool te zijn daarover uren te discussieren. Is de tijd die ze over hebben omdat ze zich niet hoeven te scheren, u weet wel mannen met hippe baardjes enzo. Echte mannen dus.

Broer Luigi landt ergens in de magische Mariowereld. Meneer Mariogieter zelf ook maar dan elders – in het duisterlandlandsdeel. Anders was de film snel afgelopen. Was het maar zo’n feest. Niet dus. Gelukkig wordt Luigi bijna meteen in een kooi opgesloten anders was het verhaal net zo lang geworden als Lord of the Rings. Drie delen, je hebt de boeken sneller uit. Zo gauw als Mario op zijn digitale beentjes landt in paddestoelenwereld komt hij een vriendelijke paddestoel die kan praten tegen. Kunnen ze zelfs niet in het videospel, nou vraag ik je. Alle trucjes die Mario in triljoenen uren trainen heeft geleerd, moet hij inzetten om de mislukte grotchampignon bij te benen. Alles om een echte prinses te zien. Blijkt zij toch een mensenkind te zijn. Verdwaalde hier als baby. Ze waren lief voor me, toen ben ik maar gebleven en hun prinses geworden. En waarom niet? Je kunt ook op je eenhoorn naar huis gaan maar zoals al eerder gezegd, snapt oom Gert-Jan het niet. Waar blijven die zingende mummies trouwens? In plaats daarvan weigeren de Beastie Boys – welke 12-jarige kan zich de muzikale jaren tachtig nog herinneren? – te slapen tot ze in de New Yorkse wijk Brooklyn aankomen. Overigens is Brooklyn vernoemd naar Breukelen in de provincie Utrecht. Geen idee waarom maar zoek het maar eens op in de grote, dikke Bosvandale-atlas ofzo.

Kijk, met dat liedje vorig jaar van The Weekend, ziet iedereen het licht en herkent Take on Me van Aha wel een beetje, zelfs twaalfjarigen. Maar the Beastie Boys in de Super Mario film, wat heeft dat met loodgieten te maken? Die beslommeringen helpen me de tijd te doden. Voordat Mario met de prinses op avontuur mag, moet hij oefenen. Spring van A naar B, duiken, ontwijken en punten pakken. Duurt de hele nacht, gelukkig is het ingekort maar dan gaan ze op avontuur. Beetje jammer dat een mensenprinses in een champignonjurk en een paddenstoelenleger geen kans maken tegen de boosaardige Bowser en zijn leger van schildpadden. Waar zijn de Ninja Turtles als je ze nodig hebt? Oh wacht dat is jaren negentig en als je in 2023 12 jaar bent, ben je in een ander millennium geboren? Alsof de film al niet ingewikkeld genoeg is.

De Super Mario Broers film zit tsjokvol referenties. Die me allemaal ontgaan. Behalve die met Bokito dan. Maar die kennen ze in Japan niet. Jungle Boek waarschijnlijk wel want de vader van Donkey Kong lijkt verdacht veel op koning Lowietje. En niet omdat ze allebei knettergek zijn. Of de koning zijn leger maar even ter beschikking wil stellen om de slechterik met de duistere diamant te bestrijden. Moet je eerst vechten met mijn zoon Donkey Kong. Je raadt het al, Mario houdt van champignon op zijn pizza, niet spinazie, anders had hij nooit gewonnen. Vervolgens trekt het leger ten strijde. Natuurlijk loopt dat niet goed af als je prinses Barbie op een roze motor laat rijden terwijl Mario het met een suffe skelter moet doen. Maar op een regenboogweg die zweeft in het niets kan alles, zelfs gaten in het wegdek gooien en de slechte schildpad wint.

Herinnert u zich Kruimeltje nog, die schattige film over een Rotterdams straatschoffie dat jaren later – en vlak voor kerst – toch te gewelddadig blijkt voor negen-jarigen? Het werk van een moderne terreurmoeder die niet genoeg aandacht krijgt op sociale media. Arm gansje. Na de kerst hebben ze de minimumgrens van twaalf overigens weer teruggedraaid. Terreurmamma kan ik niet echt serieus meer nemen na het zien van Super Mario. Waar zijn de zeurkousen als je ze nodig hebt. “Trouw met mij prinses of ik vernietig Paddenstoelenland!” Ja beste zesjarige, zo werkt de liefde, pakken wat je pakken kunt. En onprettig karakter is extra punten. Onmiddelijk nadat het kwaadaardige schildpadopperhoofd Luigi heeft gevangen, vertelt hij in geuren en kleuren hoe hij grote broer Mario pijn gaat doen zo gauw de slechterik hem in zijn klauwen heeft. Gewoon omdat het kan. Druk nu op het knopje en iemand komt popcorn brengen voor slechts vijf euro, genoeg voor het hele gezin. Super Mario is een extreem gemene en gewelddadige film en daar mag je als zesjarige wel naar toe? Onbegrijpelijk. Het [gesproken] geweld is uiterst naar. Kan Kruimeltje nog een puntje aan zuigen. Waar zijn de zielige klaagouders als ze hun werk moeten doen?

De prinses trouwt eerst wel en dan niet met de slechterik. Ineens een leeg altaar. Ach, mij ook een paar keer gebeurd. Gruwelijk gevecht volgt, gaap gaap en opeens zijn de hoofdpersonen in de realiteit, terug in Breukelyn waar Mario alsnog de wereld redt. Maar waarom worden hij en zijn broer dan de volgende ochtend vrolijk wakker in Paddenstoelenland? En nee, niet in het paleis van de prinses. Kom op zeg, dit is een film voor alle leeftijden. Ik heb voor de zekerheid mijn nichtje maar niet gevraagd alles uit te leggen. In plaats daarvan hebben we nog een rondje gedaan over de nostalgische kermis waar je [alleen] met pin kunt betalen.

Kopfoto gemaakt door Unseen Histories, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

Scheren met een Rekenmachine

Leave a reply

Wat kost scheren jou? Stop op tijd

Ze zeggen wel eens: van rekenen wordt je gek. Maar wil je niet rekenen, ben je gek.

Vol verwachting klopt mijn hart maar die boze advocatenbrief van Kruidvat wil maar niet komen. De marketingafdeling daar is eindelijk wakker geworden. Geinig hoor GJ dat je ons zo aan het kruis nagelt wegens misleidende reclame. Zelf ben je ook niet echt lekker bezig. Wie verbrandt er nou geld? Geef het aan Cliniclowns. Touché. Daar denk ik even over na. [2]

Hoe het verhaal ook al weer begon lees je maar lekker terug. Hier even de dieptepunten. Kruidvat adverteert in de winkel met alle scheerschuim, tweede product voor een euro. Zonder kleine lettertjes. Toch krijg ik geen 40 multipakken scheergel voor de prijs van 20 plus 20 euro. Het personeel suggereert dat iedereen weet dat multipakken altijd van reclame zijn uitgesloten. Misschien als je het er niet met onzichtbare inkt opschrijft. Het is overigens niet waar. Op de website van Kruidvat staat keurig een driepak scheerschuim waarbij je het tweede product voor een euro krijgt. Ondertussen plakken ze er wel weer het verkeerde plaatje bij. Dat is niet slordig maar minachting.

Op z’n Van Gaals gezegd: als jouw feiten iets anders zeggen dan mijn feiten, heb jij foute feiten en ik gelijk. Kijk maar eens naar de kleine lettertjes in het Kruidvatkrantje. “Bij 2e artikel voor € 1.00 kost het laagst-geprijsde artikel € 1.00. Per combinatie kan de prijs verschillen.”

Dit hele avontuur begon omdat ik wilde bewijzen dat, ondanks mijn grote zus een jaar is, ik wel degelijk kan rekenen. We leven in een onrechtvaardige wereld en Kruidvat kan ik er vandaag niet meer bijhebben. Nee smoesjesverkoper, je was op zoek naar scheermesjes. Als ik in de winkel een foto maak van het bordje met de aanbieding zie ik in mijn ooghoek een andere Bij het niet-kopen van scheerschuim zie ik een reuzekans. Een value pack mesjes, 22 stuks voor € 81,49. Staat niet bij of het veel of weinig waar voor je geld is. En wat is eigenlijk het verschil tussen value pack, voordeelpak en multipak? Ook daarom is winkelen geen hobby van me. Ik ben inmiddels al wat ouder, wordt je toch minder scherp. Misschien dat ik vanwege mijn leeftijd ook zoveel zever met [1] mijn toetsenbord. Thuis kijk ik het na. Het klopt en eindelijk begrijp ik waarom zoveel mannen naar de baard grijpen. Heeft niks met een stoere houthakkerslook te maken, anders zouden niet zoveel baardmans ’s avonds zonder schaamte Frou Frou uitlaten. Tenzij het kleine keffertje zoveel eet dat je geen geld voor scheermesjes overhoudt.

Maar 22 mesjes voor 82 euro, dat is een vermogen. Een mesje kost € 3,70, duurder dat is duurder dan een liter benzine. Waarschijnlijk is de website van Kruidvat geoptimaliseerd voor mobiel, ondanks dat anno 2023 millennials ook de jongste niet meer zijn en voor online winkelen toch liever naar de laptop grijpen. Het is een groot navigatiedoolhof als ik probeer de prijzen op een rij te zetten.

De Action, daar is ie weer – en hij komt nog een keer – begon ooit als parallele importeur. Je weet wel, een verkoper bij een geurtjesfabrikant ziet zijn kerstbonus aan zijn neus voorbij gaan en dumpt een partijtje parfum tegen absurd lage prijzen. Vervolgens vloeit dat door naar een partijhal als Action. Kruidvat doet al jaren hetzelfde. Het ‘lukt’ de drogist iedere keer weer, ook omdat de fabrikant vaak een oogje toeknijpt en zo makkelijk van restpartijen kan afkomen. Af en toe een rechtzaak voor de buhne, anders voelen de ‘echte’, exclusievere parfumerieen zich niet serieus genomen maar verder blijft alles bij het oude.

Nou, dat doet Kruidvat vast ook met scheermesjes bedenk ik me als ik eindelijk een selectie bij elkaar heb geklikt. De keuze is reuze. Wat dacht je van 16 mesjes voor 66 euro en een beetje? Maar welke is nou per stuk de goedkoopste? We gaan weer rekenen, daar doen we het om. Maar eerst nog even over dat handige setje schakelaars van de Action. U weet wel de drie-delige set of drie schakelaars in een set van vier voor 11,95, waarbij we voor het gemak vergeten dat de afstandsbediening ook vijf cent kost. We gaan op herhaling. Een van de Kruidvatverpakkingen bevat een mesjeshouder – harksteel voor de imitatie-houthakkers onder ons. Die stellen we op nul euro, dan komen we op zeven multipacks Mach3 scheermesjes uit. In de kleinste verpakking zitten vijf scheermesjes, in de grootste het vijfvoudige daarvan. Hoeveel dat is, mag je zelf calculeren, ik ga niet alles voorrekenen. Als je resultaten er een beetje raar uitzien, klopt dat.

Grafiek 1: in deze supergrafiek staat het aantal mesjes per verpakking uitgedrukt in mesjes per verpakking. Handig hé? Dus een verpakking van vijf mesjes (zie x-as) heeft altijd vijf mesjes (zie y-as). Makkelijker kan ik het nauwelijks maken [2]. En dan zeggen ze nog dat ik geen verstand van reclame heb.

Zelf vind ik 22 mesjes voor 81,49 [3,70 per mesje] schokkend, maar 25 stuks voor 89.95 [3.60 per stuk] scheelt maar tien cent. Gert-Jan wil veel korting, dat weten de meesten van jullie inmiddels wel. Overigens kost een verpakking van vijf mesjes per stuk net zoveel als een van 22. Dan liever een verpakking van 12 met gratis houder, kosten per mesje: 3,08. Nog steeds geen nette prijs maar je bespaart minimaal 50 of 60 cent per vervanging.

Figuur 2: Je zou verwachten dat er meer [rechte] lijn in het aantal mesjes per verpakking zit. Gelukkig verkoopt Kruidvat ook pilletjes om je van dat soort waanideeen af te helpen.

Je zou verwachten dat een 18-pack goedkoper is dan een setje van 16. Dat klopt. De verpakking van 16 kost 66.98 wat het meteen de duurste optie maakt met 4.19 per mesje. Koop je een iets grotere verpakking van 18 – wat is nou twee mesjes op een heel mannenleven scheren – ben je 26.79 kwijt. Koop twee extra mesjes en krijg 40 euro toe! En nee dat is geen typefout. Voor 1.49 per mesje ben je klaar. Zelfs bij Action zijn ze nog de helft duurder. Welkom in de waanzinnige wereld van de parallelimport. Of het Nederlandse onderwijs, wie zal het zeggen.

Figuur 3: Ook voor deze grafiek moet je gedegen verstand hebben van hogere onlogica. Zelf denk ik dat die mesjes uit het pak van 18 van chocola zijn gemaakt. Ik zal er eens eentje proeven.

Om het allemaal nog onduidelijker te maken, heb ik het even in drie grafieken gezet. De eerste is een staafdiagram met de keuzes aan mesjes per verpakking. Leek me wel verhelderend voor degenen die niets met rekenen hebben ofzo. Vervolgens zetten we dat af tegen de grootte van de verpakking en krijgen we een iets minder logisch lijndiagram. Een diep dal in het midden. Het lijkt de economie wel. Datzelfde dal zie je in de prijs per mesje. Nog raarder is de as als je sorteert op oplopende prijs. Goedkoopste verpakking is 18 mesjes, duurste 16 mesjes. Verder is het wat de gek ervoor geeft dus heeft GJ maar meteen tien pakken gekocht. Nee, niet van 16, van 18 mesjes. En nou ben ik de gelukkige bezitter van 180 verse mesjes voor 267,90. Heb ik in ieder geval mijn verlies doordat Kruidvat mijn korting op de een plus een scheergel heeft gestolen, een beetje gecompenseerd. En nou maar hopen dat je met alleen water ook glad scheert.

Moraal van dit verhaal: GJ kan prima rekenen en mijn grote zus is echt een.

Kopfoto gemaakt door Laura Mitulla, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

—

[1] Zeveren op mijn toetsenbord duurt hopelijk nog even.

[2] Grafiek vier toont het aantal mesjes per verpakking als taartgrafiek. Veel briljanter wordt het niet vandaag. Leuk hé wetenschapdingen doen? Als ik nou alleen nog kon zien of de x-as wel goed uitlijnt met de y-as zou het helemaal te gek zijn.

Grafiek 4: Aantal mesjes per verpakking als taartdiagram. Waarom een taartdiagram? Omdat het kan! En worteltjestaart is nog steeds vies.

[3] Overigens stond in de mail van afdeling communicatie en holle kruidvaten nog wat anders. Niet verder vertellen meneer GJ maar we hebben inderdaad een foutje gemaakt. Van de zomer hadden we een aanbieding, een woordenboek 100 euro, tweede woordenboek 1 euro. Mooie actie al vonden we zelf. Koop twee dezelfde woordenboeken Nederlands – Buitenlands en je hebt bijna 50 procent korting. Alleen klanten die een woordenboek NL – BTL en een BTL – NL blieften, waren uitgesloten. Maar verder een toffe actie. Snap nog steeds niet waarom die niet liep. Voor de zekerheid hebben we de kleine lettertjes vervolgens maar afgeschaft. We merken vanzelf wel bij de kassa of kopers er intrappen. Maar wat er ook gebeurt, Kruidvat is groot en de klant is klein dus voor ons loopt het altijd met een sisser af. Niet verder zeggen hoor. Beloofd, ik schrijf het wel op.

Ineens hoor ik iemand verontwaardigd sissen over dat hij nog nooit zo genept is. Die uitdaging neem ik graag aan. Overigens verkopen jullie ook woordenboekpillen?

Dan weet ik het. Zorg nou maar eerst dat Kruidvat geen grote mensenspeelgoed in plaats van kinderspeelgoed aan de kinderopvang levert. Zo’n blunder kunnen zelfs de Cliniclowns niet meer voor rechtbreien.

Ik wacht nog steeds op antwoord. En mijn scheergel.

[4] De prijzen die ik vond op de website:

Pakje van 5 mesjes voor 18.49
8 voor 26.49
12 voor 36.99
16 voor 66.98
18 voor 26.79
22 voor 81.49
25 voor 89.95

[5] GJ is nu de trotse bezitter van 180 scheermesjes. Geen scheergel, maar OK. Volgens de fabrikant kun je met een pak 13 maanden doen, oftewel ik heb voor 13 jaar scheermesjes. Dat lijkt me stug. Hopen dat het geen ongeluk brengt.

[6] Om met vuurwerk af te sluiten, de enige maat die uitverkocht is, is de duurste met 16 mesjes die 4.19 per stuk kosten. Je kunt je geld dus echt beter verbranden.

Klanten Als Financieel Klapvee bij Kruidvat

Leave a reply

Waarin GJ zich gedwongen voelt een kinderslot op de reclame van Kruidvat te zetten.

Grote mensenspeelgoed, kinderspeeltjes, kinderdagverblijf, logische combinatie hoor. Maar voor een drogist?

Een wijs man zei eens, wie geen scheermesjes heeft, hoeft ook geen scheerschuim. Zonder multipakken voordeelbussen loop ik naar huis. Echt druk kan ik me er niet over maken, stuur straks wel een mailtje, kijken wat Kruidvat zegt. Dan lijkt mijn geluk te keren. Wat ziet mijn oog daar? Heeft iemand zo maar zijn reuzebussen scheerschuim weggegooid? Buitenkansje maar helaas. Het zijn lege lachgasflessen. Sinds [vanaf?] een januari mag lachgas niet meer, omdat er in Oekraine ook niets te lachen valt. Niemand kan tenslotte tegen solidariteit zijn. Voor statiegeld mag wel – waarom zit er eigenlijk geen pandgeld op gasflessen of de metalen bussen scheerschuim – maar gelukkig heeft de industrie daar een stokje tussen gestoken. Om banen te redden. Niet echt een argument waar ik om kan lachen. Waar maak ik me druk om, zo’n grote fles past toch niet op het plankje in de badkamer.

Thuis open ik de Kruidvat website. Die is vast door Cliniclowns ontworpen. De eerste helft van hun slagzin luidt ‘Steeds verrassend’. Gevolgd door ‘altijd voordelig’. Niet dus. Alleen als je het meekrijgt voor die prijs. Moet je dat wel in kleine lettertjes bij je slagzin zetten. De blog sla ik maar helemaal over. “Verstevig en verminder rimpels tijdens de nacht.” Dan heb je dus wel minder maar ook steviger rimpels als je wakker wordt. Dat is niet het onafhankelijk drogisterijadvies waar je als rimpelrommelfabrikant voor betaalt. Mijn woordenboek ligt nog in de apotheek, maar als je een IQ van 10 hebt, schrijf je toch geen Q10? We zullen maar zeggen dat Nivea een beetje dom is. Vast geen toeval dat na hun smeersels het volgende onderwerp “alles wat je moet weten over gezicht scrubben”, is. Met een foto van het Kruidvat huismerk natuurlijk. En het blog opent ook al met een hallelujah-verhaal over de eigen merken van de drogist. Zakelijk sandwichen noemen ze dat.

De Cliniclowns hebben er duidelijk lol in gehad. ‘Je bespaart per nieuwsbrief makkelijk 130 euro! Dat laat je toch niet liggen. Financiele humor van de bovenste plank. Enige wat ik nog mis, is een scheutje red-de-wereld. ‘Wist u dat deze digitale nieuwsbrief beter voor het milieu is?’ Dat ligt er nog maar net aan.

We gaan rekenen, het moest er een keer van komen. Stel dat je er een per week toegezonden krijgt. In een jaar tijd kun je daarmee 52 x 130 = 6.760 euro besparen. Even doordenken voor je gaat juichen. Laten we zeggen dat Kruidvat gemiddeld 25 procent korting geeft. Dan moet je dus voor 27.000 euro per jaar kopen. Mocht u arm zijn en geen idee hebben hoeveel dat is, daar kun je alle Actionwinkels in Rotterdam van leegkopen en je kinderen – hoeveel het er ook zijn, je kunt wel eens verrast worden – nog 100 euro voor hun rapport geven. De rest van het geld verbrand je gewoon als het koud is.

Het wordt nog problematischer. Dit zijn alleen de dingen die in de aanbieding zijn. Dan heb je nog niet eens wat je echt nodig hebt, maar zoals in mijn geval wel een zolder vol maandverband, een kelder vol grote mensenspeelgoed, bergen babydoekjes, Lego voor de kleintjes en iets wat bakken vol voordeel heet. Jammer maar voor voordeelbakken – ik zou een ander woord kiezen – is echt geen plaats meer in huis. De rest heb ik even in logische volgorde gezet vanuit mijn woontent in de tuin van de buren. Eigenlijk is dat een wigwam voor kinderen, van de Action, maar soms heb je gewoon geen keuze. En waarom ik staande slaap – anders past het niet – in een tentje naast mijn voordeur? Niet omdat ik niet meer in mijn eigen huis pas, maar omdat ik het niet meer kan betalen. Meer dan 27.000 euro uitgegeven bij Kruidvat vorig jaar – misschien wel het twee of driedubbele – omdat je het met de aanbiedingen alleen niet redt.

Bij het licht van de maan valt mijn oog op de kleine lettertjes. Kruidvat heeft ook een kinderdagverblijfservice, zo romantisch. Niet mijn eerste keus maar ik kan de kinderen echt niet langer staande laten slapen naast de wigwam. De lol is er allang vanaf. Zijn ze in ieder geval veilig opgeborgen en blijven ze droog. Alleen hopen dat Kruidvat niet per ongeluk incontinentieverband levert in plaats van babydoekjes. Dat zou best raar zijn. En nou maar duimen dat ik het kinderdagverblijf in Lego kan betalen, dat scheelt weer. Ruimte in huis voor als die 40 multipakken scheergel met korting eindelijk komen Kruidvat. Tot die tijd moeten jullie maar eens nadenken over reclame.

Kopfoto gemaakt door K. Kinderslot gemaakt door Photo by Franck, gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt.

—

PS Net als al die lelijke woorden op radio en tv, verbaas ik me al een tijdje over het open en bloot reclame maken voor grote mensenspeelgoed. Waarschijnlijk ben ik een stuk wilder dan de meeste van jullie. Mijn motto is: doe wat je wil maar hou het wel een beetje privé. Ik vind het raar maar ongetwijfeld ben ik preuts. Die zag zelfs ik niet aankomen. Weer wat geleerd. Gelukkig heb ik van rekenen meer verstand. Volgende keer verder, maar dat is meestal zo. Of je klikt hier.

Kruidvat: Steeds Verrassend Niet Altijd Eerlijk

Leave a reply

Scheer je weg vlegel-[Jan]! Vragen waar je recht op hebt. Hoe durf je.

Als je na de vorige keer denkt, GJ kan niet rekenen – hoe kan zijn grote zus nou van de week een zijn geworden, al decennia getrouwd zijn en drie jaar ouder dan hij? – heb je het mis. Samengevat ben ik scherper dan ooit, zelfs messcherp. En nee dat zijn geen gladde praatjes.

Na de taaloorlog met de apotheek vandaag een rekenstrijd met de drogist. En nee, geen idee of een drogist een mislukte apotheek is of andersom. Geen sneeuw of ijs maar toch koud hé. Altijd blij als het weer lente wordt, dan biggelen de tranen van geluk over mijn wangen en loop ik meteen naar de apotheek voor hooikoortspillen. Ook die van mij is weinig sympathiek, BENU is gekocht door wat investeringsmaatschappijen, lijkt me een ongezonde situatie. Hé dat treft, drogisterijketen Kruidvat is ook in handen van het grote geld. Dit keer uit Hong Kong. CK Hutchison Holdings bezit naast twee drogisterijen, waaronder ook de Trekpleister nog een geurtjespaleis genaamd Paris ICI XL.

De prijzen gaan de laatste tijd snel de hoogte in. Bakje huismerk eiersalade, die is tenminste niet zo zoet, van 1.29 naar 2.49. Voor dat geld hoop ik wel dat het plofkipeieren zijn. Vroeger noemden ze die overigens kruidvateieren. Resultaat als je ze in de magnetron doet, is in beide gevallen spectaculair. Wel eerst even toestemming aan een volwassene vragen kinderen, maakt niet uit wie.

Het broodje kroket bij het tankstation van 1.85 naar 2.70. En dat zijn geen verse kroketten maar van die bleke dingen die zielig achter het opwarmraampje liggen te wachten tot ik me er over ontferm. Gelukkig grapt de kassamedewerker dat ze nu toch echt lekkerder zijn. Mag ook wel, anders zouden het doodgewone Assepoesterkroketten zijn, die met door het omslaan van de jaarkalender ineens 50 procent duurder worden. Ze zitten naast de Action dus dat kan. Die pakken het alleen slimmer aan.

Eerst was het setje van drie draadloze schakelaar plus afstandsbediening 11,95 geprijsd. Bijna altijd uitverkocht en wat doe je dan, twee schakelaar in het doosje stoppen natuurlijk. Prijs netjes aangepast naar 7,95, want die afstandsbediening kost natuurlijk niks. Een week later koop ik weer zo’n doosje maar nu kost ie 11,95. Volgens mij klopt dat niet mevrouw. Nee hoor, deze driedelige set – de leperds – kost 11,95. En ja dat is de oude prijs maar nu met twee stekkers in plaats van drie, oftewel 50 procent verhoging.

Prijs per stuk is nogal mijn ding en ik weet dat mijn scheermesjes bij Action twee euro ieder zijn. OK, inmiddels 2.25 maar goedkoper vind ik ze niet. Een beetje bezorgd dat die nu ook met afstandsbediening komen, geen comfortabel idee, dwaal ik door de winkel. Helaas, uitverkocht. Bij het Kruidvat zijn ze wel duurder, maar eveneens niet te koop. De scheerschuim trouwens ook niet voor de prijs die op het bordje staat. Tweede produkt een euro, zonder uitzondering. Als ik vraag waarom de kassa dan geen korting scant krijg ik een uitbrander alsof ik beter had moeten weten. Multipakken zijn van deelname uitgesloten. Adam en Eva wisten dat al. “Maar dat staat niet op het bordje, dus ik wil ze graag voor de reclameprijs.” Nee, klinkt het nogal bits met haar rug naar mij. Zo van: iedereen weet dat multipakken altijd uitgesloten zijn, daarom zetten we het niet op het kaartje. En nou snel wegwezen anders laat ik je door een boa arresteren omdat je weigert je talent als helderziende te gebruiken. Ksst, scheer je weg. Sta ik daar met twee manden vol scheerschuim en m’n goeie gedrag. Hallo ik wil gewoon de prijs betalen die jullie aangeven. Ben ik wel of geen klant. En voorzichtig want de klant heeft altijd gelijk. Geloof het maar niet bij Kruidvat.

Waarschijnlijk heeft mevrouw veel aan haar hoofd, kan gebeuren. Zelf denk ik maar aan twee dingen. Ja, adem in, adem uit natuurlijk, d’oh. Dat weet toch iedereen. Het andere is niet ontploffen in een kruidvat, dat loopt gegarandeerd fout af. Ben ik toch nog een beetje helderziende als ik naar huis loop en denk, straks even mailtje naar ze sturen. De winkel krijgt nog 140 euro van mij en ik van hen nog 40 multipakken scheergel. Hoe moeilijk kan het zijn? Ineens realiseer ik me dat ik toch een beetje helderziende ben. Ik beschik toch over meer kwaliteiten dan ik vermoed. Ademhalen, rekenen, niet ontploffen, helder zien. Wat zal ik morgen nog meer ontdekken?

Mag overigens wel een tikkeltje minder heftig dan een jaar geleden rond deze tijd, toen ik ontdekte dat ik een grote zus had. Als ik dat al niet kan voorspellen mevrouw Kruidvat, hoe moet ik dan weten dat multipakken altijd uitgesloten zijn? Ik ben toch geen helderziende? Anders was mijn zus van de week misschien wel tien, 20 of zelfs 29 geworden. Ja, vrouwen worden vaker dan een keer 29. Dat schijnt echt te kunnen. En nou geloven jullie natuurlijk helemaal niet meer dat ik goed met getallen ben. Morgen, wacht maar. Of klik hier.

Taalstrijd om Recept met Analfabete Apotheek

Leave a reply

Verkoopt u ook woordenboekpillen? Worteltjestaart dan? Alleen onzin? Oh.

Verbaas je niet, gelijk deel een is alles echt gebeurd. Gelukkig sta ik net een sappig biefstukje te bakken en schrijf het meteen op. Wel eerst ontgraten, mensen verstikken zich makkelijk in moeilijke woorden. Zelfs als die maar medium-gebakken zijn. Kan gebeuren wanneer meer dan een op acht kinderen de lagere school als functioneel analfabeet verlaat. Excuses voor mijn woordspelletjes. OK, bijna alle graatjes, een klein stukje wortel blijft haken in mijn keel. We trappen af bij het einde van de vorige keer. Logischer wordt het vandaag niet.

Zeg eens aaa. Eerste maar niet laatste leeftijdsgebonden grapje van vandaag.

Fijn! Blijkbaar is het goed gekomen met de verpleegkundige – relevant feit: ze heeft een Vlaams accent – die eerder deze week door de schemerige gangen van het grensstreekziekenhuis raasde, op zoek naar een arts om een recept voor geen pillen uit te schrijven. Dat lukt. Een dag later wordt Pap gebeld door de apotheek. Niet meteen zeggen wat een service, lees maar.

“Meneer, u moet die pillen niet innemen.”

Geweldig maar dat weten we al. Belangrijker is of jullie ervoor zorgen dat die pillen niet in zijn medicijnrol zitten. Ook zonder de gevolgen van een herseninfarct is het telefoontje van de apotheek onmogelijk helder, maar nu loop ik vooruit.

Hart voor de zorg betekent niet altijd goede zelfzorg. Op dinsdag bel ik standaard met het topklinisch team van de wijkverpleging – ja, zo nemen ze de telefoon op. Hoe laat zijn jullie morgen bij Pap? We zijn inmiddels zover dat we jij-en en jouwen. Meestal zitten ze in de auto als ik de telefoon pak. Vanmiddag begon ik mijn dienst en wist al dat je zou bellen. Ik maak het maar af voor haar. Je had toen al kunnen kijken hoe laat. We lachen beiden. Dat is gewoon leuke gein, minder is het als ze onder het rijden de telefoon opnemen en moeten gaan prutsen ofzo. Bel me straks terug als je kan. Heel thuis aan het einde van de dag voor iedereen.

OK, dus morgenmiddag drie uur, dan bel ik Pap even. Vlak voor ik ophang, vertelt Pap dat de logopediste heeft gebeld. Da’s de farmacie natuurlijk. Soms zit er ruis op de lijn. Moeten ze bij de apotheek ook gemerkt hebben. Extra raar dus dat ze contacteren om te zeggen dat hij even geen bloedverdunners moet innemen. Pap verwijst ze door naar het ziekenhuis, bel die maar. En dan blijft het stil.

Gelukkig slaap ik er niet minder om. Vol goede moed draai ik alweer het nummer van de apotheek. Mocht die vorige zin mijn leeftijd verraden, dat klopt. En opnieuw beland ik in de wachtrij. Er is nog een wachtende voor u. Valt niet tegen. Anderhalve minuut later zijn er ineens twee wachtende voor me. Serieus mompelt de getallengek [2]. Klompen draagt GJ allang niet meer, ik heb er inmiddels teveel gebroken. Valt mee, een paar minuten geduld, meer niet. Dan hoort de apothekersassistente [v/v] een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Dat ben ik dus. Laten we haar Suzanne noemen. GJ legt uit wat er aan de hand is en Suus overlegt even met haar collega, ook vrouw. Anders klopt het email-adres uit wat vooraf ging niet meer. Ik neem een hapje van mijn worteltjestaart. Appeltje, eitje voor de dames, da’s duidelijk. Alles komt in orde. Pap heeft een onderzoek op de 26e en moet daarom twee dagen eerder stoppen met bloedverdunners. Dat klopt, roept Suus triomfantelijk. Het is net de NS waar de conducteur vol trots kraait dat deze ene trein wel stipt volgens dienstregeling aankomt. Zo kan het dus ook. Hoeveel zou er misgaan in de apotheek?

Als Pap op de 26e een onderzoek heeft en twee dagen tevoren moet stoppen, dan begint dat toch op de 24e? Nee grotestadsmeneer – ik ben boerenimport, maar goed – 25 komt na 24. Als Pap dan ook de 26e nog stopt, zijn dat twee dagen. Geen speld tussen te krijgen. En? Ik vraag een konijn toch ook niet of hij nog peultjestaart lust?

Gezien mijn leeftijd moet ik natuurlijk wel een kluns met mobieltjes zijn. Tijdens ons gesprek goochel ik driftig, zoekend naar de foto van de misschien wel levensreddende ziekenhuisbrief die ik zondag heb gemaakt. Daar staat letterlijk: vanaf de 24e. In de farmaspeutische wereld worden geen fouten getolereerd. GJ wordt streng toegesproken door mevrouw Suzanne. Ineens is het u. Ja Claudia de B, je mag dan wel bekend zijn van TV maar zo werkt het. Alles klopt want ‘vanaf’ betekent dat je vanaf de dag erna begint.

Ooit ben ik failliet gegaan omdat in mijn favoriete kroeg, klein cafeetje ergens in de Rotterdamse haven, een bordje hing met ‘[vanaf] morgen gratis bier’. En ik maar dag na dag terugkomen om met hernieuwde vreugde dat bordje te lezen. Mijn Chinese sterrenbeeld is aap – en nee dat is geen nepnieuws. Het bier was er gelukkig wel koud en veel lekkerder dan de worteltjestaart, het enige wat je er kon krijgen, zelfs geen hardgekookt ei. Vies hé?

Mijn favoriete Disney karakter is Don Quichotte, die van Suus vast Cruella Duivil. GJ is geen serviceapotheek maar wil wel het beste voor Pap. Daarom vertelt de vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn Suzanne dat hij voor alle zekerheid met het ziekenhuis belt en we later deze week opnieuw contact hebben. In het belang van de patient natuurlijk. Geen idee of ze opgelucht is, ik hang snel op.

Gisteren werd mijn grote zus een jaar. Zelf ben ik uit ’68. Zij en haar man zijn vorige week op vakantie gegaan. Daags ervoor belt ze me ongerust op over ons Pap. Als voormalig wijkverpleegkundige gebruikt ze veel moeilijke medische woorden. Had ik die maar opgeschreven om de apotheek mee om de oren te slaan, helaas. Gelukkig heb ik meer verstand van getallen en toets ik vlot het nummer van de polikliniek in. Valt niet tegen voor iemand van mijn leeftijd hé?

Zo ongeveer de enige plek waar ze nog klompen dragen, is het ziekenhuis. Toch hoor ik iets anders dan krak. Geen idee of mevrouw van haar stoel valt, die koptelefoon blijft in ieder geval top op haar kop. Het Bravis ziekenhuis heeft dan wel een rare naam maar geen onnozel voorvoegsel als service-[apotheek]. Omdat ze hart voor de zorg hebben. Soms overdrijven ze trouwens. Volgende week krijgt de hoofddirectie een formele klacht. Ze zorgen zo goed voor Pap dat ik bang ben dat hij binnenkort het ziekenhuis adopteert en mij doneert.

OK, ik overdrijf. Uit de onvrijwillig pauzes maak ik op dat ook de poli verbaasd is over de nul-werking van het huismerk woordenboekpillen van de serviceapotheek. Kijk, toen ik nog jong was, moest je zelf leren lezen. Tegenwoordig is zelf doen stom. Daar heb je Google voor. Offline neem je een woordenboekpil. [1] Geloof me, sommige dingen waren vroeger echt beter. Vanaf wanneer het verkeerd ging? Zo goed met getallen ben ik nou ook weer niet.

Neutraal, professioneel en met inmiddels een licht verzwaard zorghart komt een van de verpleegkundigen aan het toestel. Stilte – ze luistert accentloos en aandachtig – als ik het nogmaals uitleg. Zeer professioneel. De verpleegkundige vat kort samen en belooft de apotheek te bellen. Ze sluit af met de geruststelling – ja dat is het echt – dat haar collega’s morgen alles nogmaals controleren. En toch, als je hun salaris moet geloven, zijn basisschooldocenten [m/v] [5%/95%] waardevoller dan verpleegkundigen. Die van het Bravis ziekenhuis geloof ik op hun woord. Lagere school – zo heette het vroeger – docenten kostbaarder dan verpleegkundigen gaat er bij mij niet in. [5]

Eind goed, al goed en ik bel Pap. Lachen is het beste medicijn. Zoals altijd, overdaad schaadt. Ik verkramp als hij hoest van de lol. Vrijdag bel ik nog even naar de apotheek voor een finale controle, je hoort wel hoe het afloopt Pap. Prima jongen. Schijnt de zon bij jullie?

Als professioneel Don Quichotte is GJ drukker dan druk. Kruidvat weigert keihard korting omdat precies mijn soort scheerschuim is uitgesloten. Moet je het wel op het bordje schrijven. Duwt het hele pil-o-dramatheekding uit mijn hoofd. Stelletje appelflappen. Een, twee, …, 49 en dan 50 minuten verder. Ik kan het bijna niet geloven. En opeens gaat de telefoon. En een vriendelijke stem. Aan de andere kant van de lijn. Dat kan nooit Suzanne zijn, ook geen GJ. Ik neem kwiek op zonder leeftijdsgrapjes te maken. In mijn geval is ook dat een kunst. Het ziekenuis, onverwachts maar ook weer niet. Zoiets heet geen service, da’s gewoon, te gek. En het wordt nog gekker. Weer is er iemand op jacht gestuurd naar een receptendokter. Ik zeg niks maar vraag me af of er niet teveel moeilijke woorden in het eerste receptje voor geen pillen stonden. Dapper hoor dat dolen. We weten allemaal dat je beter niet door duistere hospitaalgangen zwerft vanwege het zombiealarm. Vergoeilijkend voor de collega van de apotheek, zegt de stem aan de andere kant van de lijn dat alles wel zorgvuldig moet zijn. Lief maar flauw. Daarom bel je toch? Als je vertrouwen hebt in de dienstverlening van dé lokale service-apotheek, neem je niet de tijd. Nog steeds niet de slimste thuis, gaat GJ eindelijk een lichtje branden. Daarom is mijn zorgpremie dus zo hoog. Bulderende lachsalvo’s aan de andere kant van de lijn. Als ik vertel dat we na ontvangst van de pillenrol, de zakjes draconisch zullen controleren, vermoed ik een onzichtbare zucht van verlichting waar te nemen. Mooi hé? Service en kwaliteit zijn geen gelijken.

Inmiddels is het donker, vandaag word ik niet meer gebeld. Voor ik het vergeet, nu kan het nog. Als de apotheek morgen weer belt, eindig ik knettergek in een dwangbuis. Weet je wat het konijn tegen de bakker zegt, als die na eindeloos vragen triomfantelijk een worteltjestaart tevoorschijn tovert? Vies hé. Wie had dat ooit gedacht. Oh, wacht, ze bellen vanaf morgen. Volgens het farmaco-onlogisch kompas betekent dat lemma vanaf overmorgen. Morgen nog maar eens rustig teruglezen. Dat lukt prima zonder woordenboekpil. Lust u nog peultjes? [3]

Kopfoto gemaakt door Erik Mclean, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt. Kies het linker vakje voor hutspot.

—

[1] Ik zou alleen niet wachten op een matrix-wiskundepil. Dat duurt nog wel even.

[2] Ja, mijn plek in de wachtrij ging van een naar twee. Niet goed voor het vertrouwen als diezelfde software morgen wel of geen bloedverdunner in Pap’s zakje stopt.

[3] Geroerbakte peultjes met rijst, taugé, cashewnoten en biefstuk, smaakt extra goed als je op de bank Lingo kijkt.

[4] Na Lingo het Groot Dictee der Nederlandse taal. Wat meestal door een Vlaming gewonnen wordt geachte service-apotheek vijf kilometer ten noorden van de grens.

[5] Nog zo’n verschil tussen de Pabo en die andere HBO-opleiding: verpleegkunde. Bij de lerarenopleiding toetsen ze aan de ingang. Kunt u tot tien tellen? Sinds wanneer mag de slagerin haar eigen vlees keuren? Bij het afstuderen van de HBO-opleiding Verpleegkunde moet je een tien halen voor rekenen, anders zak je. Omdat het leven minder herkansingen biedt dan je denkt.

dromerige lege pillenpotjes

De Nieuwe Kleren van de Apotheek

Leave a reply

Welkom terug bij het oude normaal in het post-coronatijdperk. Geen receptje, wel medicijnen. Maar wil je geen medicatie heb je bewijs nodig.

Pap krijgt zijn medicijnen op rol. Binnenkort een onderzoek in het ziekenhuis en daarvoor moet hij twee dagen stoppen met bloedverdunners. Best wel handig, anders loop je leeg. Da’s niet de bedoeling. Gisteren de vragenlijst samen ingevuld en meteen een kopie van de brief gemaakt. Vandaag naar de apotheek gebeld.

“Druk 1 voor onze openingstijden.”

“Druk 2 als u vragen heeft over uw factuur.”

Moet knopje drie hebben, maar na nummer twee twijfel ik. Even later heb ik een echt mens aan de lijn en leg kort uit. Twee dagen lang moet een pilletje uit de rol. Da’s totaal twee – of zo je wil nul pilletjes. Waarschijnlijk is de apothekersassistente een omgeschoolde gemeenteambtenaar want ze vraagt of ik een receptje heb. Hoezo? Bij de zelfscan van de supermarkt hoef je toch ook geen bonnetje te hebben om de poort te openen als je niks koopt?

Aan de andere kant, ergens klopt het wel. Een jaar geleden stond ik op vrijdagmiddag om half zes in dezelfde apotheek – zonder receptje. Was ergens een fax of laptop ontploft. Hoe vaak er ook op de knop verzenden gedrukt is, het kwam nooit aan. Pap had het toch echt nodig.

“Als jullie het maandag doorsturen, geef ik het alvast mee.”

Een jaar later wil ik geen medicijnen. Dat gaat niet zomaar dus GJ belt naar het ziekenhuis. Ik sta een minuut of 20 in de wacht met om de 15 seconden ‘U bent zo aan de beurt.’ Eenmaal de afdeling aan de lijn, gaat het vlot. ‘Ik laat haar u even terugbellen en prompt krijg ik een belafspraak toegestuurd voor 16:40, da’s over drie kwartier. Ik leg het aan mevrouw uit en hoor toch iets van een verbaasde zucht. “Normaal is het geen probleem. Ik ga naar een arts op zoek en vraag die een receptje uit te schrijven. Ik regel het vandaag nog.”

Misschien heeft ze geluk en vindt ze een specialist op haar eigen afdeling die tijd heeft. In gedachten stel ik me voor dat mevrouw door een halfverlaten ziekenhuis rondzwerft op zoek naar een dokter. En nou maar hopen dat ze niet per ongeluk op de poli psychiatrie terecht komt.

“Dus je moet een receptje hebben voor geen pillen, anders geeft de apotheek ze niet?”
“Nee, dan geven ze de medicatie wel mee.”

Dat loopt niet goed af. Mocht de familie van de verpleegkundige zich vanavond afvragen waar ze blijft, die zit vast vast in een dwangbuis – voor haar eigen veiligheid. Wat een dienstbaarheid, hart voor de zorg.

En weet je hoe Pap’s apotheek heet? Serviceapotheek Roosendaal. Ze zijn zo goed omdat alle assistenten vrouw zijn. Assistentesdu@apotheekroosendaal.nl. [1] Mannen heb je tenslotte niks aan. Dat leren kinderen al op basisschool

service apotheek roosendaal alleen vrouwelijke assistentes

Kopfoto gemaakt door Haley Lawrence, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

 

UPDATE: een dag later wordt Pap gebeld. “U moet die pillen niet innemen meneer…” Lees hier verder.

—

[1] Mogen jullie raden aan wie ik dit verhaaltje ga emailen. Ja, het ziekenhuis natuurlijk, kunnen ze ook eens lachen.

[2] De tekst bij de foto op de website van apotheek Roosendaal is erg verleidelijk. Altijd het beste advies voor jou. Kan ik ze meteen vragen of ze een ander merk apotheek kunnen aanbevelen. Ook in de zorg kan een beetje concurrentie geen kwaad. Helaas, alle zes [service]apotheken Roosendaal – in Roosendaal – zijn van dezelfde eigenaar. Ongezond.

[3] En met die ruime openingstijden valt het ook nog wel mee hoor. Ze zijn niet eens op zaterdag open. Van makkelijk geld verdienen wordt je lui, waarom denk je dat apotheken zo gretig naast bejaardenhuizen neerstrijken?

[4] Naschrift verstopt in de voetnoot vandaag. Het lijkt zo degelijk om een receptje te eisen maar nu moet ik er op vertrouwen dat alles goed gaat. We weten de uitkomst pas als Pap zijn rol binnenkrijgt. Die gaan we dus driedubbel controleren, dat is harder nodig dan je denkt.

[5] Gisteren een hapje gegeten bij Pap en samen de vragenlijst ingevuld. Ziekenhuis wil graag weten welke medicijnen hij gebruikt dus ingelogd bij de apotheek. Laat nou net dat pilletje wat er uit moet zowel bij zijn huidige medicijnen als die waar hij mee gestopt is, staan. Ze zaten gelukkig wel in zijn rol.

[6] Dik tevreden over het Bravis ziekenhuis, tien met een griffel. Hart voor de zorg, dat is duidelijk. Pillen daarentegen zijn handel. Misschien dat het apotheekmanagement [m/v]/[m/m] eens stage moet gaan lopen in een echte zorginstelling.